بررسی کارآیی pythium oligandrum درکنترل بیولوژیک rhizoctonia solani عامل بیماری مرگ گیاهچه ی چغندرقند در شرایط گلخانه

چغندرقند، در ایران یکی از مهم ترین محصولات زراعی به شمار می آید و بیماری مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و سوختگی برگ ناشی از rhizotonia solani یکی از مهم ترین علل کاهش عملکرد آن می باشد. ازآنجایی که استفاده از روش شیمیایی در کنترل آفات و بیماری های گیاهی موجب بروز مشکلات زیست محیطی عدیده ای می شود، لذا در این تحقیق، از شش جدایه ی pythium oligandrum به دست آمده از خاک مزارع چغندرقند استان خراسان رضوی که در شرایط آزمایشگاه دامنه ی میانگین بازدارندگی شان از رشد r. solani 09/32 تا 36/71 درصد بود، استفاده شد و کارآیی آن ها در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه ی ناشی از r. solaniدرگلخانه با شرایط متفاوت (روش ها و زمان های مختلف کاربرد آنتاگونیست در خاک سترون و غیرسترون) بررسی گردید. این تحقیق به صورت 5 آزمایش جداگانه و هر یک در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 5 تا 6 تیمار بر حسب آزمایش و 4 تکرار انجام گرفت.  نتایج به دست آمده نشان داد که در میان جدایه های مختلف آنتاگونیست، جدایه ی تربت جام بیشترین تأثیر را درکنترل بیماری مرگ گیاهچه داشته است. افزودن زادمایه p. oligandrum یک هفته قبل از r. solani به خاک، علاوه برافزایش میزان جوانه زنی بذر چغندرقند نسبت به شاهدآلوده، بیماری مرگ گیاهچه را نیز به ترتیب به میزان 66 و36 درصد در خاک سترون و غیرسترون کاهش داد. همچنین، در شرایط خاک سترون و غیرسترون، تیمار بذری متأثر از p. oligandrum در مقایسه با شاهد، به ترتیب به میزان 64 و43 درصد، وقوع بیماری مرگ گیاهچه را کاهش داد.